Ο φίλος μου ο Δημήτρης Μαυράκης από τις Αρχάνες έψαχνε έναν τρόπο να δώσει μια καινούρια αύρα σε ένα κλασικό πιάτο όπως οι μελιτζάνες με τον ξινόχοντρο, για να το φέρει στα μέτρα του μενού του και να το σερβίρει στο εστιατόριό του, που θα το έλεγες αυστηρά κρητικό αλλά και δημιουργικό συνάμα. Μετά, λοιπόν, το ριζότο και το κριθαρότο, ο ξινόχοντρος γίνεται κάτι «σαν» ριζότο-ή μήπως να το πω ξινοχοντρότο; Νοστιμιά και υγεία σε ένα πιάτο, όλη η σοφία της κρητικής διατροφής και τα αρώματα του καλοκαιριού, σε ένα πιάτο που φτιάχνεται εύκολα και γρήγορα κι αν σας μείνει, δεν το πετάτε: αλείφεται σε ντιπ πάνω σε ψωμάκι και στην κορφή παίρνει μια σταλιά τυράκι, γραβιέρα ή ξινομυζήθρα ή ό,τι άλλο σας έρχεται στο μυαλό.

Υλικά

100 γρ. ξινόχοντρο

1 ντομάτα σε καρεδάκια

1 μελιτζάνα φλάσκα σε χοντρά κυβάκια

1 κρεμμύδι

2 σκελίδες σκόρδο

μισό ματσάκι φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο

1 φλ. ελαιόλαδο

φλούδες γραβιέρας και φυλλαράκια δυόσμου για το σερβίρισμα

αλάτι-πιπέρι

Εκτέλεση

Χτυπάμε στο μούλτι το ελαιόλαδο με το σκόρδο και το κρεμμύδι.

Σπάμε τον ξινόχοντρο σε μικρά, ομοιόμορφα κομματάκια με το χέρι μας.

Ζεσταίνουμε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι και βάζουμε τα ¾ του αρωματικού ελαιόλαδου. Ρίχνουμε τις μελιτζάνες και τις ανακατεύουμε μέχρι να αρχίσουν να ξερνάνε το λάδι που θα ρουφήξουν στην αρχή.

Προσθέτουμε τις ντομάτες, αλατίζουμε ελαφρά, ρίχνουμε τον ξινόχοντρο μαζί με 1 φλ. νερό και χαμηλώνουμε τη φωτιά.

Μαγειρεύουμε για 10-25 λεπτά τον ξινόχοντρο σαν ριζότο, μέχρι να μαλακώσει. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε νεράκι. Προσοχή: θέλουμε να μαλακώσει αλλά να κρατάει σε ένα διακριτικό al-dente στο κέντρο.

Προσθέτουμε τον δυόσμο και το υπόλοιπο αρωματικό λάδι.

Σερβίρουμε αμέσως με φλούδες γραβιέρας, μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και μερικά φυλλαράκια δυόσμο.