Τα δοκίμασα πρώτη φορά στην Αμμουλιανή, τραγανά απ’έξω, βελούδινα από μέσα, γεμάτα από τη βουτυράτη μυρωδιά της λιωμένης φέτας. Η κυρία Ευδοκία που τα είχε μαγειρέψει, μου είπε ότι τα φτιάχνει κάθε πρωί, όταν έρχονται οι φίλες της για καφέ. Οι οποίες, φυσικά, μαζεύονται πάντα στο δικό της σπίτι μόνο και μόνο γι’αυτά τα υπέροχα τυροπιτάκια, κάτι ανάμεσα σε τηγανίτα και κροκέτα, που τρώγονται καυτά, από το τηγάνι! Αργότερα, ξαναβρήκα τη συνταγή καθώς μιλούσα με τη Δήμητρα, που είναι βουλγάρα από τη Βάρνα. «Ποιά είναι η συνταγή που νοσταλγείς περισσότερο από την πατρίδα σου, τη ρώτησα». Τα τυροπιτάκια που φτιάχνουμε για πρωινό, μου είπε και είδα το βλέμμα της να χάνεται μέσα σε κάτι υπέροχα τυρένιο και νόστιμο. Εγώ τα φτιάχνω στα παιδιά για πρωινό, εναλλακτική της αβγόφετας, των pancakes και της κρέπας. Όχι, δηλαδή πως δεν ταιριάζουν και στο μεσημεριανό και στο βραδινό ή να τα πάρεις μαζί σου στην παραλία και σε όλες τις ώρες της πείνας. Αν θέλεις, μπορείς να τα περιχύσεις και με μέλι, σε μια υπέροχη γλυκο-αλμυρή εκδοχή.

Υλικά

1 ποτήρι γάλα

2 αβγά

500 γρ. φέτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια

αλεύρι που φουσκώνει μόνο του όσο πάρει

1 κ.γ. αλάτι

1 κ.γ. πιπέρι

1 κ.γ. σόδα μαγειρική

μείγμα από ελαιόλαδο και σπορέλαιο για το τηγάνισμα

Εκτέλεση

Σε μια λεκανίτσα ανακατεύουμε καλά με το χέρι μας όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι και σιγά-σιγά το προσθέτουμε ανακατεύοντας μέχρι να πάρουμε μια ζύμη σαν πηχτό χυλό.

Ζεσταίνουμε στο τηγάνι το ελαιόλαδο και μόλις κάψει, με κουτάλι της σούπας ρίχνουμε στο λάδι τον χυλό σε κουταλιές. Δεν παραγεμίζουμε το τηγάνι, αφήνουμε αρκετό χώρο ανάμεσά τους, για να γίνουν τραγανά.

Τα γυρνάμε και από τις δυό πλευρές μέχρι να πάρουν ένα χρυσό χρώμα και τα στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας.