Πολλές φορές με εκνευρίζει που το ριζότο έγινε μόδα και όλα τα περιοδικά ή οι εκπομπές στην τηλεόραση το αποθεώνουν κάθε τρεις και λίγο, άσε που όποτε βγω με φίλους για φαγητό το μόνο σίγουρο είναι ένα ριζότο στη μέση αποκλείεται να το αποφύγουμε.

Το ριζότο από ιταλικό έχει μάθει άπταιστα τα ελληνικά, παίζοντας το ρόλο του πρωταγωνιστή στα νεοελληνικά, γευστικά χρονικά. Όσο όμως κι αν βαριέμαι ένα ακόμη ριζότο με τρούφα, πεθαίνω γλυκά γι’αυτό το μαγικό ριζότο, που έχει τις ρίζες του στο ντοματόρυζο που μας έφτιαχνε η γιαγιά τα καλοκαίρια, με τις κόκκινες, γλυκές ντομάτες του μποστανιού. Με δυό απλές κινήσεις έχω εξελίξει την τεχνική του στο πιο νόστιμο ριζότο, που έχει ένα επιπλέον πλεονέκτημα: αν έχεις νοσταλγήσει γεμιστά, θα σου δώσει α-κρι-βώς τη γεύση τους σε ελάχιστο χρόνο, χωρίς να χρειαστεί να αδειάζεις και να γεμίζεις λαχανικά.

Υλικά για 5-6 άτομα

250 γρ. ρύζι καρολίνα

½ φλ. ελαιόλαδο

3 ώριμες ντομάτες περασμένες από το μούλτι με τη φλούδα

2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο που θα περάσετε από το μούλτι μαζί με

1 μεγάλο κρεμμύδι

1 ποτηράκι του κρασιού λευκό κρασί

3 πιπεριές κέρατο κομμένες σε ροδέλες

1 κ.σ. πελτέ ντομάτας

1 κοφτή κ.σ. ζάχαρη

φρέσκο βασιλικό ή μαϊντανό ψιλοκομμένο

2 κ.σ. βούτυρο γάλακτος Lurpak

1 φλ. κεφαλοτύρι τριμμένο

αλάτι-πιπέρι

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο, αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σε δυνατή φωτιά σοτάρουμε για 2-3 λεπτά το κρεμμύδι με το σκόρδο και τις πιπεριές, ανακατεύοντας συνεχώς.

Προσθέτουμε τον πελτέ και το ρύζι, συνεχίζοντας το σοτάρισμα για άλλο 1 λεπτό.

Σβήνουμε με το κρασί, το αφήνουμε να εξατμιστεί.

Ρίχνουμε τη ντομάτα και τη ζάχαρη, αλατοπιπερώνουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά στη μεσαία κλίμακα και ρίχνουμε λίγο-λίγο νεράκι, ανακατεύοντας πού και πού.

Το ριζότο είναι έτοιμο όταν το ρύζι “κρατάει” ελάχιστα και δείχνει σαν πηχτή σούπα. Μην διστάσετε σ’αυτή τη φάση να το κατεβάσετε από τη φωτιά, γιατί μέχρι να το σερβίρετε στο πιάτο θα σφίξει πολύ παραπάνω.

Στο τέλος, ρίχνουμε το βουτυράκι που θα το δέσει και θα το μελώσει, το κεφαλοτύρι και τον βασιλικό ή τον μαϊντανό.

Μπόλικο πιπέρι από πάνω και το τρώμε πάραυτα, πριν σφίξει.

Tip

Αν περισέψει για την επόμενη, θα σφίξει πολύ και δεν θα μοιάζει με ριζότο. Το ξαναβάζουμε στο μάτι, προσθέτουμε λίγο νεράκι, δίνουμε μια βράση και ώπ! ανασταίνεται και γίνεται καινούριο!

Lurpak, κάντε τα μαγικά σας!