Η Νάντια και ο Γιάννης θα σε κερδίσουν αρχικά με την απλότητα και την αυθεντική, βαριά, ποντιακή προφορά τους. Άμα τα αφεντικά μιλάνε τη γλώσσα τους, τότε και το προϊόν θα μιλάει σωστά τη δική του. Θυμίζει παλιό μπακάλικο, το ντεκό και το ντιζάιν δεν είναι στις πρωτεραιότητές του. Ωστόσο, στα ράφια του κρύβονται θησαυροί που τα θα ζήλευαν όλα τα ντελικατέσεν που ειδικεύονται στις σπάνιες γεύσεις. Για την ακρίβεια, ό,τι πουλιέται εδώ, έχει τη σφραγίδα της πιο γκουρμέ αυθεντικότητας σε τιμές που δεν θα συναντήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Για κάθε άγνωστη λέξη, η Νάντια έχει την-ευγενική-εξήγηση και μια συνταγή: τί κάνεις ας πούμε, με τα τραγανά φύλλα γιουφκά; τα βρέχεις, βάζεις στη μέση παρχαροτίρ ή γαϊς τυρί, το μοναδικό βούτυρο “Βερμίου γης” που γίνεται στο χέρι, όπως παλιά, κι έχεις στο τσάκα-τσάκα μια αυθεντική ποντιακή πίτα. Εδώ ψωνίζω  τα αλεύρια Κούλα από τη Βέροια και Μαριγούλα από τα Τρίκαλα, τα ιδανικότερα για πίτες-αυτό που λέμε το φύλλο γλιστράει κι ανοίγει μόνο του- κορκοτό Γιανιτσών, φυλλωτά, περέκ, ζυμαρικά του Μαρταβαλτζόγλου, τα χειροποίητα παραδοσιακά ζυμαρικά «Το Σταυροδρόμι» από τον Ασπρόπυργο ανοιγμένα με βέργα, κεφίρ από την Κατερίνη, ποντιακή κοτσίδα απλή και καπνιστή-μ’αυτή μόνον φτιάχνεις αληθινό κιουνεφέ-, αβγοτάραχο Διβάρα, φούρνικο καλαμποκίσιο αλεύρι, χύμα βούτυρο αγελάδος, εβρεστόν και συρόν από τη «Βερμίου Γη», χαλβά από ηλιόσπορο και κατεψυγμένα μαντί και βαρένικα με τυρί, κρέας ή πατάτα. Μην προσπεράσεις τα σπάνια, χειροποίητα τουρσιά στην είσοδο, δεν θα τα βρεις αλλού, μαζί με τα αφράτα, ρώσικα ψωμάκια σε σχήμα πιτούλας. Αλλά και το καπνιστό butterfish της βόρειας θάλασσας, μια θαλασσινή λιχουδιά που λιώνει στο στόμα, τύφλα να’χει ο σολομός! Η ποικιλία των αλλαντικών και των τυριών θα σε φέρει πίσω πολλές φορές στη Ν. Ιωνία, οι πιο εκλεκτές μικρές παραγωγές της Βόρειας, κυρίως, Ελλάδας, σε ένα μαγαζί όπου χρειάζεται να κρατάς μεγάλο καλάθι σαν το επισκεφθείς.

Το Ποντιακό, Αγ. Φωτεινής 4, 2102758218