Από όλα τα κέικ του κόσμου, αυτό σίγουρα είναι το πιο αφράτο. Άγλυκο σχεδόν, ευαίσθητο και τρεμουλιαστό, ταιριάζει με φράουλες και με φρέσκα φρούτα, αγαπά τον καφέ και το τσάι.
Μην λυπηθείτε την άχνη ζάχαρη στο άχνισμα γιατί στην ουσία αυτή θα του δώσει όλη τη γλύκα του! Στην κατηγορία των sponge cakes ή αλλιώς αφράτα, ψηλά κέικ όπου πρωταγωνιστούν τα αβγά και η φινετσάτη υφή. Το πρώτο φτιάχτηκε τον 16ο αιώνα στην ισπανική αυλή από έναν ιταλό ζαχαροπλάστη, τον Giobatta, για να ταξιδέψει συνέχεια στις παραδόσεις όλου του κόσμου.
Υλικά
100 γρ. βούτυρο αγελάδος Lurpak
100 γρ. φρέσκο τυρί κρέμα Arla
130 ml κρέμα γάλακτος Arla
8 κρόκους αβγών
2 βανίλιες
60 γρ. κορν-φλάουρ
60 γρ. αλεύρι φαρίνα
13 ασπράδια αβγών σε θερμοκρασία δωματίου
150 γρ. ζάχαρη
ζάχαρη άχνη για το άχνισμα
Εκτέλεση
Σε ένα κατσαρολάκι λιώνουμε σε χαμηλή φωτιά το βούτυρο, προσέχοντας να μην ζεσταθεί πολύ και κάψει.
Εκτός φωτιάς, προσθέτουμε το φρέσκο τυρί κρέμα και την κρέμα και ανακατεύουμε καλά με σύρμα.
Προσθέτουμε τους κρόκους ελαφρά χτυπημένους σε ένα άλλο μπολ και ανακατεύουμε καλά.
Ρίχνουμε μέσα από το σουρωτήρι του ρυζιού, ώστε να κοσκινιστούν πολύ καλά, το αλεύρι και το κορν-φλάουρ.
Προσθέτουμε και τις βανίλιες και ανακατεύουμε ώστε να πάρουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα.
Χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα. Όταν έχει φουσκώσει καλά η μαρέγκα αρχίζουμε να προσθέτουμε λίγη-λίγη τη ζάχαρη, συνεχίζοντας το χτύπημα.
Με μια σπάτουλα και με πολύ απαλές κινήσεις από κάτω προς τα επάνω, ρίχνουμε στη μαρέγκα λίγο-λίγο το μείγμα με τους κρόκους, μέχρι να ενσωματωθεί εντελώς.
Ντύνουμε με χαρτί ψησίματος μια στρογγυλή φόρμα χωρίς τρύπα. Στο γείσο την ενισχύουμε με ένα ακόμη χαρτί κομμένο σε λωρίδα, έτσι ώστε να βγει λείο το πλαϊνό του κέικ μόλις ψηθεί.
Μεταφέρουμε το μείγμα στη φόρμα.
Την βάζουμε μέσα σε ένα μεγαλύτερο ταψί και το γεμίζουμε μέχρι τη μέση με ζεστό νερό.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς για 25 λεπτά και στη συνέχεια στους 140 βαθμούς για 55 λεπτά.
Μόλις ψηθεί το ξεφορμάρουμε προσεχτικά γιατί είναι πολύ ευαίσθητο και μόλις κρυώσει, το αχνίζουμε γενναιόδωρα!
Το καλό φαγητό αξίζει Lurpak!
