Τα παιδάκια του καλοκαιριού νοιώθουν συνήθως αδικημένα. Τα πολυπόθητα γεννέθλια έρχονται την ώρα των διακοπών, που εντοπίζεται πολλά χιλιόμετρα μακριά από φίλους και συμμαθητές, κάτι που για τον ωφελιμιστικό χαρακτήρα κάθε ανήλικου, που όλα τα μετράει με δώρα και χαρτζηλίκια, ισοδυναμεί με την κόλαση την ίδια. Ούτε πάρτυ, ούτε παιδότοποι, ούτε κλόοουν, ούτε Τζαμποσακκούλες με λαχταριστό περιεχόμενο.
Στο τοπίο των διακοπών, η σεμνή τελετή συντελείται με μια τούρτα, ενίοτε καμμιά κακοτεχνία του τύπου μωσαϊκό από τα χεράκια της μαμάς, με καλεσμένες τις νέες γνωριμίες της παραλίας και τα γερμανάκια του διπλανού ενοικιαζόμενου, που στο μη καταναλωτικό ρουστίκ τοπίο, θα «βγάλουν» το δώρο με κανένα χειροποίητο βραχιολάκι, καμμιά ζωγραφιστή πέτρα ή καμμιά παιδική ζωγραφιά, δηλαδή τα δώρα ακριβώς που δεν θέλει να ξέρει κανένα παιδάκι που γεννήθηκε στην era των mall.
Αν περάσουμε, ωστόσο, τον σκόπελο των δώρων, το γεννέθλιο πάρτυ των διακοπών, μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια παραμυθένια εμπειρία, ένα ενσταντανέ από τη ζωή της Ντόρας της Εξερευνήτριας όταν συνάντησε και ερωτεύτηκε τον Ροβινσώνα. Για τον ευτυχή γονιό, αυτό σημαίνει χαρά στο πιο οικονομικό και αβάδιστο πακέτο. Ούτε να καθαρίζεις και να λερώνεις σαλόνια, ούτε να πληρώνεις διασκεδαστές για να γλυτώσεις το εγκεφαλικό της βαβούρας του ανήλικου ενθουσιασμού.
Το επικεντρώνεις, λοιπόν, στο ηλιοβασίλεμα, που είναι ώρα ρομαντική αλλά και η ώρα που εσύ μόλις σκοπεύεις να κλείσεις τους λογαριασμούς με το ποθητό σου μαύρισμα και επιπλέον τα πιτσιρίκια τρελλαίνονται για τα μαγιό-πάρτυ, ιδιαίτερα αν τους τα πουλήσεις με μια βουτιά στον επίλογο. Η ξαπλώστρα ευχαρίστως θα φιλοξενήσει το μπουφεδάκι, αναψυκτικά, κεφτεδάκια, κανένα σαντουιτσάκι ή μη σου πω ακόμη καλύτερα, πατατάκια και αγοραστά ποπ-κορν.
Το beach party δεν ζητά απαραίτητα μουσική, καθώς οι αμμοπαιγνιές καλύπτονται υπέροχα από τις τσιριχτές ιαχές του ενθουσιασμού, το τριμμένο πατατάκι θα βυθιστεί στην άμμο που θα πάρει κι αυτή το μερτικό της από τη χαρά και το μόνο για το οποίο θα σου επιστήσω την προσοχή, είναι το κεράκι. Μια ξαφνική ριπή της θαλασσινής αύρας κινδυνεύει να ακυρώσει το κορύφωμα της ατραξιόν του happy birthday σε όλες τις γλώσσες. Γι’αυτό χρειάζεσαι τα ανθεκτικά γκρίζα κεριά που τσιτσιρίζουν σαν βεγγαλικά.
Εμείς φέτος κλέψαμε την παράσταση με ένα μαγικό γλυκό που λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι, στο φλούο χρώμα που απαιτεί η ηδονή του καλοκαιριού και στη δροσερή γεύση που αναζητά ένα ιδρωμένος, διψασμένος ουρανίσκος. Κόβεις ένα καρπούζι στη μέση, το αδειάζεις, φτιάχνεις ζελέ φράουλα με 3 φακελάκια, 3-4 φύλλα ζελατίνας για ενίσχυση και το χυμό του καρπουζιού, γεμίζεις το ένα μισό για τα παιδιά, στο άλλο μισό που προορίζεται για τους μεγάλους, ρίχνεις και λίγη βότκα ή ρακή και τα παγώνεις στο ψυγείο. Το κόβεις σε φέτες και όλοι αγαλλιάζουν έκπληκτοι με τη φέτα καρπούζι που δεν είναι φέτα καρπούζι αλλά ένα λογοπαίγνιο της φέτας καρπούζι.
Στο τέλος του «και του χρόνου», μια σακκούλα σκουπιδιών έχει κλείσει σε χρόνο ντε-τε μέσα της τα αποκαϊδια άλλου ενός χρόνου ζωής και όλες τις ευχές για το λατρεμένο πιτσιρίκι που με τούτα και με κείνα, θα «γίνει μεγάλο με άσπρα μαλλιά!»