Μπορώ να μαγειρέψω τα πάντα, τα εύκολα, τα μικρομεσαιοδύσκολα και τα δύσκολα-άσχετα αν τα αποφεύγω.

Υπάρχουν, όμως, στη ζωή μου δυό-τρεις γεύσεις, που θα μπορούσαν να με χορτάσουν για πάντα, για χρόνια, για μήνες, για πρωινό, για μεσημεριανό, για βραδινό, για όλες τις πείνες. Το ζεστό βραστό αβγό πάνω σε βουτυρωμένο ψωμί, είναι ένα από αυτά. Το ζυμωτό ψωμί που όταν έχω χρόνο φτιάχνω στο σπίτι, με το άρωμα και τη βελουδένια υφή από αληθινό βούτυρο, που λιώνει πάνω στη φέτα από τη ζεστασιά του φρεσκοβρασμένου αβγού, το αλάτι, το πιπέρι που ξυπνάει όλο το σύνολο. αβγό σφιχτό ή ακόμα καλύτερα εκείνο το λίγο μελάτο, με τον κρόκο να κυλά-ίσα-ίσα πάνω στη φέτα, μια ηδονή με την οποία ανταλλάσω όλες τις γκουρμεδιές του πλανήτη. Αν σου τύχει και αβγό σωστό, από καλοαναθρεμένη κότα, τότε έχεις κερδίσει σουίτα στον παράδεισο.

Το καλό φαγητό αξίζει Lurpak